Steeds meer banen worden overbodig door verder gaande automatisering. Denk aan dingen als kassamedewerker. Zo kwam ik laatst in een supermarkt waar de zelfscan nog de enige optie was en waar de gewone kassa geheel weg was gehaald. Slechts één man hoefde er nog maar bij te staan om klanten te helpen als iets niet werkte.
Weinig banen veilig
De meeste mensen zullen als het hen gevraagd wordt zeggen dat hun baan niet zo snel geautomatiseerd kan worden. Hoewel dit voor bijvoorbeeld een java developer of een back end ontwikkelaar wel zal kloppen, zal dit voor de meeste banen die geen creatieve denkprocessen vereisen toch echt niet zo kloppen. Steeds meer kan er worden gedaan met computers en met de opkomst van kunstmatige intelligentie kunnen er heel veel banen binnenkort onnodig worden.
Idyllisch beeld van grotere productie
Efficiënt zou het zeker zijn en ongetwijfeld zou een denker als Adam Smith het sterk toejuichen. Immers, hoe meer automatisering, hoe meer efficiëntie en hoe meer vrije tijd dus voor de mensen. Het idee is dan dat er dus meer geproduceerd wordt met minder arbeid, wat dus betekent dat mensen meer vrije tijd hebben. Doordat banen worden overgenomen door robots hebben mensen meer tijd om zich met andere dingen bezig te houden zo is het idee. Echter zijn er zeker wel vraagtekens te plaatsen bij de kloppende van een beredenering zoals die.
Ongelijkheid van verdeling van kapitaal
Echter wil het feitelijk zo zijn dat kapitaal niet eerlijk verdeeld is. Doordat een kleine groep mensen alle middelen in handen heeft voor productie, kunnen alleen zijn meedelen in de winst die ze maken op de verhoogde efficiëntie. Dit terwijl mensen die dan hun baan zouden kwijt raken zonder inkomen komen te zitten en maar moeten zien hoe ze rondkomen. Een mogelijkheid zou zijn om ons belastingsysteem zo te hervormen dat deze allerrijkste automatisering magnaten veel meer belasting zouden moeten gaan betalen, waardoor de overheid mensen een uitkering kan geven waarna ze redelijk hun gang kunnen gaan. De vraag is echter of het wel goed is om mensen zomaar thuis te laten zitten zonder dat ze iets te doen hebben van werk. Immers is werk een heel belangrijk deel van onze samenleving en een belangrijk deel van onze identiteit door de werking van onze maatschappij. Om dit te laten werken zou er dus behoefte zijn aan ingrijpende sociale en culturele hervormingen van onze maatschappij als geheel.